Wat, wie en hoe?

Een kredietrating is een opinie van een ‘rating agency’ of kredietbeoordelaar over het kredietrisico van een bepaalde uitgever. Zowel bedrijven, overheden als steden kunnen een kredietrating ontvangen. Ook een individuele uitgifte van een schuldinstrument kan een kredietrating krijgen.

De kredietbeoordelaars houden rekening met zowel de historische als de huidige financiële toestand van de te beoordelen entiteit in kwestie. Daarnaast zullen ze ook de potentiële impact van toekomstige gebeurtenissen o.a. de gevoeligheid aan de economische cyclus, proberen te verwerken in hun beoordeling¹. De rating komt meestal tot stand door de combinatie van een mathematisch model en de beoordeling van een team van analisten.

• Het mathematisch model scoort bv. de winstgevendheid en activakwaliteit van een bedrijf
• De analisten doen een onafhankelijke analyse en houden rekening met bv. de kwaliteit van het management, regelgeving, specifieke risico’s van de sector waar het bedrijf actief in is...

De kredietrating is geen koop- of verkoopadvies, het geeft enkel een opinie over de kredietwaardigheid van de uitgever.

Kredietrating

Welke kredietrating kan een bedrijf, land of uitgifte ontvangen? Onderstaande tabel geeft de verschillende ratings weer die door de drie grote kredietbeoordelaars worden gehanteerd. De zogenaamde ‘triple A’ rating (AAA) duidt op entiteiten met de hoogste kredietwaardigheid. Alle ratings tot en met ‘triple B’ (BBB) worden als ‘investment grade’ aanzien. Dit betekent een beperkt risico op default of faillissement.

Alles vanaf een BB rating en lager wordt aanzien als ‘speculative grade’ (ook wel high-yield genoemd) met een hoger risico op default. Binnen een bepaalde rating maakt de kredietbeoordelaar vaak nog een onderscheid in kwaliteit, dit wordt weergegeven tussen de haakjes.

Interpretatie kredietrating

Een bedrijf met een hogere kredietrating kan doorgaans profiteren van een lagere rentevoet op haar schuld omdat het risico op default lager is. Een kredietrating is geen constante en kan wijzigen doorheen de tijd. Een wijziging beïnvloedt doorgaan de prijs van de obligatie. Onderzoek toont aan dat de impact van een verlaging van de kredietrating een veel groter effect heeft dan een opwaardering. Zeker in tijden van crisis zien we dat de impact van een wijziging in de kredietrating een grotere impact heeft.²

Risico op default

Een kredietrating op zichzelf impliceert echter geen bepaalde kans tot default. Onverwachte omstandigheden kunnen de stabiliteit van een bedrijf aantasten en eventuele verwachtingen tot default sterk aantasten. Kredietratings kunnen best geïnterpreteerd worden door ze met elkaar te vergelijken. Een bedrijf met een BBB rating heeft relatief gezien minder kans om niet aan haar verplichtingen te kunnen voldoen dan een bedrijf met een B rating.

Historische cijfers kunnen een idee geven van de kans tot default³.
Onderstaande grafiek toont de gemiddelde default rates van alle bedrijven met een respectievelijke A, B of C rating.⁴

Het is duidelijk dat bij bedrijven met een ‘speculative grade’ kredietrating de kans tot default veel hoger is dan bij ‘investment grade’ bedrijven. Het valt ook op dat het aantal bedrijven in default sterk afhankelijk is van waar we ons bevinden in de economische cyclus. Niet toevallig zien we de sterkste stijgingen van de default rate in 1990, 2002, 2009 en 2020, periodes waarbij de economie het moeilijk had en kromp.

Kijken we naar de bedrijven die in default gaan, dan zien we dat doorgaans meer dan 90% van deze bedrijven initieel werden aangeduid als ‘speculative grade’. Het pad tot default status is ook vrij stabiel. Ongeveer 24 tot 30 maanden voordat het bedrijf in default gaat, beginnen de kredietbeoordelaars met het verlagen van de kredietrating van het bedrijf.⁵