Actief versus passief beleggen.

Wie wenst te beleggen in de Amerikaanse aandelenmarkt kan dit doen via een actief beheerd fonds of via een zogenaamde passieve belegging in een Amerikaanse beursindex.

Het actief beheerde fonds zal op zoek gaan naar de meest interessante aandelen met het hoogste groeipotentieel.

De passieve belegger die investeert in de Amerikaanse beursindex door middel van een ETF of tracker, belegt gespreid in een groot aantal aandelen. Er is niemand die actief de beslissing maakt om wel of niet in bepaalde aandelen te beleggen.

Het doel van het actief beheerde fonds is om het beter te doen dan deze beursindex. Beleggers vergelijken het rendement van het actief beheerde fonds met dat van de beursindex. We noemen de beursindex de benchmark of referentie-index van het actief beheerde fonds. Doet het fonds het beter dan de benchmark dan is de missie geslaagd. Zien beleggers dat de benchmark het beter doet dan het fonds dan zullen ze zich vragen beginnen stellen bij hun investering. Waarom belegd blijven in een fonds dat het minder goed doet dan een breed gespreide passieve belegging?

Het vergelijken van rendementen op korte termijn kan een onvolledig beeld geven.

De logica om de prestaties van een fonds te vergelijken met een benchmark is voor de hand liggend. Het probleem ontstaat echter wanneer we kijken naar de manier waarop fondsen meerwaarde kunnen genereren. In een ideaal scenario doet het fonds het ieder jaar beter dan de benchmark. Als investeerder is het dan niet moeilijk om bij je actieve belegging te blijven. Wie vaststelt dat zijn actief beheerd fonds het al een aantal jaren minder goed doet dan de benchmark zou de beslissing kunnen nemen om het fonds van de hand te doen. De praktijk leert ons dat het echter niet zo eenvoudig is.

Onderzoek bij 5500 actief beheerde fondsen met een historiek van minimum 15 jaar in de Verenigde Staten, Canada, het Verenigd Koninkrijk, Europa en Azië toont het volgende aan:¹

• Fondsen die het beter doen dan hun benchmark over een periode van 15 jaar ondergaan perioden van 9 tot 11 jaar waarin ze het minder goed doen.
• Fondsen die het minder goed doen dan hun benchmark over een periode van 15 jaar ondergaan perioden van 11 tot 12 jaar waarin ze het beter doen.

De geschiedenis leert ons duidelijk dat het jaarlijks vergelijken van een fonds met de benchmark ervoor kan zorgen dat langetermijnrendementen uit het oog verloren worden. De best presterende fondsen die het beter doen dan de benchmark over een periode van 15 jaar ondergaan lange perioden van lagere rendementen. Een belegger die het fonds van de hand doet op het moment dat de prestaties minder goed zijn, loopt het risico om op lange termijn hogere rendementen te missen.

Zelfs de beste beleggers ter wereld ondergaan perioden van minder goede rendementen.

Wanneer we naar 21² van de beste beleggers ter wereld kijken, dan zien we dat ook zij perioden kennen waarin ze het minder goed doen. Gemiddeld genomen deden ze het minder goed dan de benchmark, over een periode van 3 jaar, in ongeveer 22% van de gevallen.³ Deze beleggers genereren nochtans gemiddeld een jaarlijks extra rendement van 5 tot 15% bovenop de beursindex en dit over een periode van vaak meerder decennia.³

Beleggers die simpelweg zouden kijken naar hoe iemand het doet ten opzichte van een benchmark over een periode van slechts enkele jaren zouden misschien nooit geïnvesteerd blijven in de beheerders die op termijn de beste resultaten hebben neergezet.

Conclusie

De prestaties van een fonds vergelijken met die van een benchmark is logisch maar het brengt risico’s met zich mee. Zowel de beste fondsen die erin slagen om betere rendementen neer te zetten en de beste individuele beleggers ooit kennen perioden van meerdere jaren waarin ze het relatief minder doen dan de benchmark.

Zomaar beslissen om een fonds van de hand te doen na een periode van mindere rendementen is geen goed idee. Andere elementen zoals de strategie van het fonds, de thema’s waarin het belegt, het beursklimaat,… dienen in acht genomen te worden. Uw Belfius beleggingsadviseur helpt u graag verder met het maken van de juiste beslissingen.

¹ Bron: Are Relative Performance Measures Useless? | Portfolio Management Research (pm-research.com)
² Het gaat om beleggers als Warren Buffett, Joel Greenblatt, Bruce Berkowitz, Walter Schloss,…
³ Bron: Vanhaverbeke, F. (2014). Excess returns: A comparative study of the world’s greatest investors. Harriman House Limited.

Dit document, opgesteld en verspreid door Belfius Bank, geeft de visie van Belfius Bank op de financiële markten weer. Het bevat geen gepersonaliseerd beleggingsadvies of -aanbevelingen, noch onafhankelijk onderzoek op beleggingsgebied. Als u gepersonaliseerd beleggingsadvies wil, kan u daarvoor terecht bij uw financieel adviseur. Hij bekijkt graag met u welke gevolgen deze visie mogelijk heeft voor uw persoonlijke beleggingsportefeuille. De vermelde cijfers zijn een momentopname en onderhevig aan wijzigingen.