In de financiële pers lezen we woorden als ‘inverse rentecurve’, wat hier betekent dat de 10-jarige rente in de VS lager noteert dan de 2-jarige. In het verleden was een inverse curve soms de voorbode van een recessie (= 2 opeenvolgende trimesters met negatieve groei). Vandaag wijzen recessie-believers op de negatieve gevolgen van de handelsoorlog, waardoor beleggers instappen in obligaties en de rente verder daalt. Non-believers wijzen op de aankopen van dollarobligaties door internationale beleggers omwille van het aantrekkelijk rentevoordeel t.o.v. de euro en de yen, waardoor de rente daalt. Is het glas halfvol of halfleeg? Voor ons is het duidelijk halfvol. Waarom?
De Amerikaanse economie
De industrie heeft het moeilijk. Dat bewijst de scherpe val van de PMI, die het vertrouwen van de inkoopmanagers meet. De handelsoorlog begint de bedrijven pijn te doen. Toch wijzen bepaalde indicatoren, die nog lang niet op een recessieniveau staan, op een uitbodeming, want de bedrijven passen zich voortdurend aan (men koopt bv. in Vietnam i.p.v. in China).
Het onafhankelijk studiebureau Alpinemacro schat de kans op een recessie op slechts 15% en keek hiervoor naar relevante indicatoren, zoals werkgelegenheid, betaalde lonen, capaciteit in fabrieken, investeringsplannen… En Alpinemacro staat zeker niet alleen met deze analyse. We verwachten de komende maanden dan ook geen besmetting van de dienstensector, zoals sommige analisten aanhalen.
Wat die dienstensector betreft, houdt de consument meer dan stand. Er zijn heel weinig werklozen en de lonen overtreffen de stijging van de winkelprijzen, waardoor de consument meer reële koopkracht krijgt. Zo stegen de detailverkopen in juli met 0,7%, het hoogste cijfer in 4 maanden.
Ten slotte is er de recente budgetdeal, die extra budgettaire ruimte creëert voor de Amerikaanse begroting en groei. En ook de lage rente ondersteunt de economie. De bouwsector vaart er wel mee, consumenten betalen minder voor de aankoop van hun nieuwe auto op krediet…
De Amerikaanse bedrijven, elk binnen hun eigen domein, ondervinden de voor- en nadelen van de handelsoorlog en een consument in topvorm. Binnenlandse bedrijven die leven van die lokale consument, houden goed stand, bv. Target (retailer) en Lowe (wooninrichting). Maar de exporteurs zien dubbel af: hun munt blijft bij de duurdere van de wereldmarkt en hun afzetgebieden lijden onder de handelsoorlog. Toch zijn hun winsten globaal genomen iets beter dan oorspronkelijk ingeschat.
We verkiezen fondsen met bedrijven met een defensief karakter, bv. de gezondheidssector, of fondsen beheerd op basis van kwantitatieve factoren. Na recente verhogingen van het gewicht van Amerikaanse bedrijven tot ongeveer 30% van het aandelengedeelte, gaan we deze maand nog een stap verder en komen we uit op een kleine 35%.
