De fiscale gevolgen van uw scheiding

In het jaar van de feitelijke scheiding worden de echtgenoten nog gezamenlijk belast tenzij de echtscheiding in datzelfde jaar wordt overgeschreven in de registers van de burgerlijke stand. Als er afzonderlijke aangiften worden ingediend, zal de fiscus ze samenvoegen.

Als de ex-echtgenoten recht hebben op een terugbetaling kunnen ze de belastingadministratie vragen om een verdeling vragen.

Een deel van het inkomen van de echtgenoot die het meest verdient, wordt overgedragen naar de echtgenoot die het minst verdient (30% van het gezamenlijk netto beroepsinkomen van het gezin, beperkt tot een jaarlijks geïndexeerd bedrag).

De kinderen ten laste worden aangegeven door de ouder bij wie ze gedomicilieerd zijn op 1 januari van het aanslagjaar.

Een ouder kan alimentatie betalen en aftrekken voor de kinderen die geen deel meer uitmaken van het gezin, en/of aan de echtgenoot die geen deel meer uitmaakt van het gezin vanaf de datum van de feitelijke scheiding.

Het kadastraal inkomen wordt aangegeven volgens het eigendomspercentage in het onroerend goed en het huwelijksstelsel.

De belastingaangifte gebeurt afzonderlijk en de ex-echtgenoten worden afzonderlijk belast.

De kinderen ten laste worden aangegeven door de ouder bij wie ze gedomicilieerd zijn op 1 januari van het aanslagjaar. Alleen de ex-echtgenoot die de kinderen ten laste aangeeft op 1 januari van het aanslagjaar, kan de verhoging van de belastingvrije som genieten. De ex-echtgenoten kunnen kiezen voor fiscaal co-ouderschap (op basis van een geregistreerde of door een rechter gehomologeerde onderlinge overeenkomst, of op basis van een rechtelijke beslissing). Dan wordt de verhoging van de belastingvrije som voor kinderen ten laste evenredig verdeeld over de ex-echtgenoten. Maar dan is er geen aftrek voor alimentatie toegestaan.

Het kadastraal inkomen wordt aangegeven volgens het eigendomspercentage van de ex-echtgenoten in het onroerend goed.