De dominante dollar
6 oktober 2022
Frank Maet
Senior Macro Economist @Belfius
Véronique Goossens
Chief Economist @Belfius
- Het Britse pond keldert tegenover de Amerikaanse dollar na bekendmaking van de fiscale plannen.
- Ook de euro, yen en renminbi verloren dit jaar fors terrein tegenover de dollar.
- De crisissfeer in de rest van de wereld en het rentebeleid van de Fed ondersteunen de vraag naar de Amerikaanse munt.
Sinds de aanstelling van Liz Truss als Britse premier vorige maand is de nieuwe regering van het V.K. amper uit het nieuws geweest. Jammer genoeg niet zoals men het zich had voorgesteld. Het Britse pond ging hard onderuit na de bekendmaking van de nieuwe budgetplannen door Minister van Financiën Kwasi Kwarteng.
Tegenover de Amerikaanse dollar zakte het pond even naar een historisch dieptepunt omdat de geplande belastingverlagingen slecht vielen op de valutamarkten. Die zijn bedoeld om de economie te stimuleren maar lijken geen goed recept in de huidige omgeving van torenhoge inflatie. Als gevolg van dit omstreden pakket nam het wantrouwen onder investeerders over de kwakkelende economie in het V.K. fors toe. De rente op tienjarige staatsleningen schoot omhoog naar het hoogste niveau sinds 2010 nadat veel beleggers hun Brits overheidspapier dumpten. De Bank of England moest in de bres springen door overheidsobligaties op te kopen.
De Britse bewindsploeg werd zelfs op het matje geroepen door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) dat doorgaans alleen groeilanden de les spelt. Het IMF veroordeelde de voorstellen van de regering Truss als budgettaire waaghalzerij. Het fiscale beleid gaat ook lijnrecht in tegen de monetaire koers van de Britse centrale bank. Terwijl de Bank of England, net als veel andere centrale banken, de beleidsrente snel optrekt om de hoge inflatie te bestrijden, riskeert het fiscale beleid dat de inflatie verder oploopt. Het zwakke pond drijft de prijzen in het V.K. extra omhoog omdat de invoer van energie, voeding en andere producten duurder wordt. Door de druk van de financiële markten moest de regering bakzeil halen en werd de omstreden belastingverlaging afgevoerd. Het pond staat ondertussen weer op het niveau van vóór het plan, maar de val van de Britse munt is al langer aan de gang. In vergelijking met één jaar terug is het pond meer dan 15 procent gedaald tegenover de dollar.
Er speelt op de wisselmarkten duidelijk meer dan de flater van de nieuwe bewindsploeg in het V.K. die het pond deed verzwakken. Ook tegenover de meeste andere munten is de Amerikaanse dollar dit jaar sterk in waarde toegenomen. Zo noteert de Chinese renminbi tegenover de dollar op zijn laagste peil in vijftien jaar, en daalde de Japanse yen op één jaar tijd met bijna dertig procent in dollartermen. De Bank of Japan moest vorige maand voor het eerst sinds de Aziatische crisis van 1998 op de wisselmarkten yen opkopen (en dollars verkopen) om de munt te ondersteunen. Ook de eurodollar wisselkoers maakte dit jaar een tuimelperte waardoor de euro nu minder waard is dan de dollar.
De Amerikaanse munt is in het huidige klimaat heer en meester op de internationale wisselmarkten. De geopolitieke en economische risico’s zijn talrijk, gaande van de oorlog in Oekraïne en de Europese energiecrisis tot de stagnatie van de groei in China. De Amerikaanse economie blaakt niet van gezondheid maar buiten de V.S. gaat het nog slechter. Met zoveel onzekerheid kiezen investeerders voor een veilige haven als de dollar. Als de wereld bang is, doet de dollar het doorgaans goed.
Er is nog een belangrijke reden waarom veel kapitaal naar Amerikaanse activa stroomt en de vraag naar dollars blijft toenemen. Op de rentemarkten geeft de Amerikaanse centrale bank al een tijdje de toon aan. De Fed verhoogde dit jaar zonder schroom haar beleidsrente om de hoge inflatie in te dijken, terwijl de ECB laat en traag uit de startblokken schoot. In Japan blijft de korte rente voorlopig op nul en in China gaat de discussie zelfs over renteverlagingen om de economie te ondersteunen. Het agressieve rentebeleid van de Fed scoort bij de internationale investeerders om twee redenen. Vastrentende beleggingen in dollars brengen meer op en trekken kapitaal aan uit het buitenland. Bovendien lijkt de kordate aanpak van de Amerikaanse centrale bank zijn vruchten af te werpen. Na de inflatiepiek van juni is de inflatie in de V.S. al wat afgekoeld.
In Europa daarentegen lijkt er voorlopig geen rem te staan op de klim van de prijzen, met een inflatie van meer dan 10 procent in september. De zwakke euro (en sterke dollar) dreigt de Europese inflatie verder aan te jagen omdat grondstoffen die we invoeren, zoals olie, vaak in dollar geprijsd worden. De olieprijs is sinds december vorig jaar zo’n 33 procent duurder geworden in dollars, maar in euro’s ongeveer 45 procent.
Het ziet er naar uit dat de dollar de komende maanden de baas blijft op de wisselmarkten. Met de winter voor de deur blijft het potentieel bestaan voor gastekorten en lijkt een Europese recessie niet te vermijden. Ook in China en het V.K. blijft de economische toestand precair. De Amerikaanse centrale bank is bovendien van plan de rente tegen de lente van 2023 verder op te trekken met minstens één vol procent. De factoren die dit jaar zorgden voor de dominantie van de dollar blijven dus voorlopig van kracht.
Dit document, opgesteld en verspreid door Belfius Bank, geeft de visie van Belfius Bank op de financiële markten weer. Het bevat geen gepersonaliseerd beleggingsadvies of -aanbevelingen, noch onafhankelijk onderzoek op beleggingsgebied. Als u gepersonaliseerd beleggingsadvies wil, kan u daarvoor terecht bij uw financieel adviseur. Hij bekijkt graag met u welke gevolgen deze visie mogelijk heeft voor uw persoonlijke beleggingsportefeuille. De vermelde cijfers zijn een momentopname en onderhevig aan wijzigingen.
