Chinese producten duurder door gebrek aan zeetransport
Frank Maet
Senior Macro Economist @Belfius
Véronique Goossens
Chief Economist @Belfius
- Er zijn grote problemen met de aanvoer van producten uit Azië door een gebrek aan zeecontainers.
- Prijzen van overzees transport zijn daardoor enorm gestegen.
- We zien hierdoor tijdelijke prijsstijgingen in de winkel maar er komt geen ontsporing van de consumenteninflatie.
De afgelopen zes maanden zijn de prijzen van het langeafstandsvervoer op containerschepen meer dan verdrievoudigd (zie grafiek). Vooral het transport van China naar Europa lijdt hieronder. Hierdoor zijn Chinese producten gemiddeld 5 procent duurder geworden en sommige zelfs 30 procent en meer.
Het contrast met begin vorig jaar kan niet groter zijn. In de eerste helft van 2020 werd er door de eerste Covid golf veel minder verscheept dan normaal. Dat kwam door de fabriekssluitingen in China en het ineenstuiken van de vraag in de VS en Europa. Rederijen lieten daarom minder schepen varen en annuleerden de lopende bestellingen voor nieuwe containers en vaartuigen.
Vanaf de zomer maakte de globale goederentrafiek en de vraag naar containervervoer een sterke inhaalbeweging. In november al bereikte de wereldhandel opnieuw het niveau van eind 2019. De vraag naar consumptiegoederen nam nadien nog toe door de e-commerce bestellingen tijdens de feestdagen. De containercapaciteit van de rederijen volstaat echter niet om aan de grote vraag naar (vooral Chinese) producten te voldoen, wat zorgt voor de torenhoge transportprijzen en grote vertragingen in de aanvoer.
Bovendien kampen veel havens in Europa met de gevolgen van de recente Covid-19 opstoot. Ziekte, social distancing- en quarantainemaatregelen wegen op de personeelsbezetting en zorgen voor knelpunten en meer vertragingen. Ook de nieuwe Brexit regelgeving zorgt voor extra wachttijden en congestie in de havens.
De vertragingen en peperdure containertarieven jagen de winkelketens en bedrijven die afhankelijk zijn van de scheepstrafiek uit Azië op kosten. Dat kan voor bepaalde goederen (vooral elektronica) ook leiden tot hogere prijzen in de winkel, maar voor een ontsporing van de consumenteninflatie moeten we niet vrezen.
De producten die getroffen worden door de duurdere import maken slechts een klein deel uit van ons winkelmandje. De invoer uit Azië is goed voor ongeveer 7 procent van de totale Belgische import en vertegenwoordigt 6,5 procent van het BBP. Als we rekening houden met een gemiddelde stijging van 5 procent voor de import uit Azië en die volledig doorrekenen aan de consument, dan zorgt dit voor een stijging van de consumenteninflatie in ons land met ongeveer 0,3 procent.
Het uiteindelijk effect zal wellicht lager zijn. Niet alle groot- en detailhandels rekenen de prijsstijgingen door aan de consument, maar absorberen ze in hun winstmarge. Bovendien moeten we ook rekening houden met de koers van de euro ten opzichte van de dollar. Dat is belangrijk omdat de kosten van zowel de verzending als de goederen zelf doorgaans in dollars worden geprijsd. De Amerikaanse dollar is sinds eind september zo’n 4 procent goedkoper geworden ten opzichte van de euro, wat de stijging van de importkosten over dezelfde periode voor een groot deel compenseert.
Scheepvaartanalisten verwachten dat het tekort aan containers nog een tijdje kan aanhouden omdat de bevoorrading uit China in februari op een lager pitje staat door het Chinees Nieuwjaar. Daarna zou de situatie moeten verbeteren, maar het vergt tijd om de containercapaciteit uit te breiden. In het tweede kwartaal zou bij ons de vraag naar Chinese goederen (en containers) moeten afkoelen. Als de Covid-19 besmettingen voldoende dalen en de lockdowns vanaf april-mei versoepeld worden, dan zal er opnieuw meer gespendeerd worden aan diensten – zoals restaurantbezoek - en minder aan de aanschaf van fysieke goederen via e-commerce.
Het gebrek aan zeecontainers is een onverwachte tegenvaller voor het herstel maar zal voor de economie geen blijvende averij aanrichten.
Ontdek de Belfius Convictions
